Sözler diğer albümlerine nazaran daha hareketli ve coşkulu. Bunun sebebi nedir?

Albümde komplekslerimi bir yana bıraktım. Rap sadece asarım keserimden ibaret değil. Küçükken ben de asarım keserim gibi şeyler söyledim. Ama bunarla takılı kalmak çocukluk bana göre ve samimiyetsiz. Eğer rapte o kadar çok katil olsaydı şuan hapishaneler rapçi kaynıyordu. Ben bütün bunlardan soyutlanıp samimi ve kompleksiz bir şeyler yapmaya çalıştım. Mesela kadından bahsetmek yıllarca tabu oldu Türkçe rap’te. Bu çok saçma bence. Ben bir erkeğim, hayatımda kadınlar oluyor ve samimiyet önemliyse; kadından bahsetmek, aşktan bahsetmek; eğleniyorsak eğlenceden bahsetmek, bazen coşturmak; fırlamalık varsa kanımızda fırlama sözler yazmak yanlış değil bence. Aksine hayatında her türlü boku yiyip hala dört dörtlük gibi davranmak ve süperman gibi dünyayı düzelten sözler yazmak bana yanlış geliyor. Yıllardır rap yapıyorum ve kalbimdeki underground büyüsünü hiç yitirmedim. Rap yapan benden genç tipler tanıdım, her gün başka kız değiştirip felsefi, tasavvufi sözler yazan. Bu arada bu sözümü sakın kişiselleştirmeyin. Ben asla mükemmel bir insan olduğumu ve dünyayı düzelteceğimi iddia etmedim. Dolayısıyla albümde bir genç yani ben nasıl yaşıyorsam, öyle davrandım. Duygusalken duygusal söz yazdım, mutluyken coşturucu sözler yazdım, öfkeliyken agresif şeylerden bahsettim. Samimiyet de bana göre budur.

Eski albümlerine kıyasla stilinin tamamen değiştiğini görebiliyoruz. Sence bu değişimin artı ve eksi yönleri nelerdir?

Bu albümde flex yapmadım. Daha farklı şeyler denedim. Double rhyme yaptım, full rhyme yaptım. Türkçe rap’in bana göre kabusu olan Prozodilere dikkat ettim. Verse’lerimde dümdüz giden tekdüze vokkaller yerine daha diyalekt ve tansiyonlu okumalar yaptım. 16’lık Verse+Nakarat+16’lık Verse+Nakarat gibi klişelerin dışına çıktım. Değişik fonetik tansiyonlar denedim. Bu arada artık flex yapmayacak mısın diye soruyor insanlar. Flex yapmam diye bir şey yok. Artık beatlere ne yakışıyorsa ona göre yazmaya çalışıyorum. Ve flex gerektiren bir beat olursa da ona göre yazarım.

Kapak tasarımının sana ait olduğunu biliyoruz. Kapağı nasıl tasarladığın ve en son neden bunda karar kıldığın hakkında bilgi verir misin?

Evet bana ait. Fotoğrafları değerli dostum Halil Akpınar çekti. Genelde karmaşık ve birbirine girmiş işlerden çok sıkıldım. Daha sade ve yalın bir kapak yapmayı hedefliyordum. Nitekim öyle de oldu. Türkiye’de insanlar zaten rape yeni yeni adapte oluyor ve karmaşık bir kapakla insanları soğutmak yerine böyle bir yol tercih ettim. Özellikle Lloyd Bank$ albümü gördüğünde tasarımı çok beğendi.

Albümün ilk klibini "Gir Havaya" isimli parçaya çektin. Hatta parçada "Var Mısın Yok Musun" yarışmasından tanıdık yüzlere rastlamak da mümkün. Klibin bu parçaya çekilmesinin nedenini ve yapım aşamasını anlatır mısın?

Tamamen insanları coşturarak merhaba demek istedim. Bu yüzden “Gir Havaya” oldu. Klibi Neslihan Yeşilyurt çekti. İlk klibimin albüm kapağına benzemesini ve karanlık tonların hakim olmasını ben istedim. Var mısın Yok musun yarışmacılarının olması büyük bir tesadüftü. Çekim esnasında onları gördüğümde çok şaşırdım. Takip etmişler ve o gün oraya gelmişler.

2. klip hangi parçaya düşünüyorsun?

2. Klip “Bitmez Bu Rap” e olacak. Yakın tarihte ekranlara sunmak için şuan çalışıyoruz.





"Var mısın Yok musun" yarışmasına katıldıktan sonra hayatında ne gibi değişiklikler oldu?

Hayat kaldığı yerden devam ediyor. Tabi ki daha çok insan tanıdı ama bu bende veya hayatımda bir değişikliğe yol açmadı.

Dinleyiciler İstanbul Attack grubundan bir kaç kişiyi daha görmeyi bekliyordu albümünde. Senin bu konudaki görüşlerin neler?

Bundaki iyi niyeti anlayabiliyorum. Ancak bunun kararını benim vermem daha doğru olur. Ben albümde görmek istediğim isimleri gördüm. İstanbul Attack’a her zaman başarı diliyorum.

Şarkıların çoğunda aralara İngilizce sözler serpiştirdiğini görüyoruz. Bunlar doğaçlama mı gelişti?

Aslında şöyle oldu. Dünyada Amerika rapinden sonra en tanınmış rap Fransızların rapi. Bunun nedenini araştırdığımda şöyle bir şeye ulaştım. Fransızlar dilleri konusunda dünyanın en katı toplumudur. Ancak raplerinde İngilizce nakaratlara ve sözlere rastladım. Ve gördüm ki insanlar bu yüzden Fransız rapine ilgi gösteriyor. Ben de bu yüzden İngilizce sözlere yer verdim. Türkçe rap’i dinleyen yabancılar çok seviyor fakat neden bahsettiğimizi de merak ediyorlar.

Bu sebeple tepki alabileceğini düşündün mü?

Ben tepki alabileceğim şeyleri düşünerek rap yaparsam samimi olabilir miyim? Herkesin her şeye tepkisi vardır zaten. Hele ülkemizde herkesin her şey hakkında bir fikri vardır. Bir konu hakkında bir fikri olmayan birini bulmayı çok isterdim. Dolayısıyla o şuna tepki gösterecek, bu şuna tepki gösterecek diye hareket edersem boş cd dağıtmam gerekir.

Albümde yer alan skit'lerde ünlü dublaj sanatçılarının seslerine tanık oluyoruz. Böyle bir fikir nasıl oluştu?

Türkiye’nin önde gelen dublaj sanatçılarından çok değerli bir dostum Kadir Özübek’in bunda etkisi büyük. Ona bu konudan bahsettim. Ve bana destek olacağını belirtti ve fikirleri geliştirdi. Stüdyo aşamasında Tarkan Koç, Mesud Uz gibi çok değerli dublaj sanatçılarını stüdyoya getirdi ve senaryolar yazıldı, kayıtlar alındı.

"Bitmez Bu Rap" albümüne 30.000 TL harcadığını düşünürsek, albümün ne derece yeterli olduğunu ya da amacına ne kadar hizmet ettiğini söyler misin?

Böyle düşünen insan var mıdır bilemem ama albümün 30.000 TL ye mal olduğunu düşünmek bana göre çok düz bir mantık. Zaten albümün yeterliliğini de o para değil rapi yapan Mc, beat maker ve prodüktör belirler. Ben hayatta hiçbir başarıyı parayla sınırlamıyorum. O yarışmaya da para için çıkmadığımı defalarca söyledim. Para için çıktığımı düşünmek onu düşünen kişiyle alakalıdır. Unutmayalım ki “Kör kendinden pay biçer”. Ben oraya rapimi insanlara duyurmak, 50 Cent’le aynı platformda bulunmak için çıktım. Tabi çekemeyip de bunu art niyetlerine malzeme yapanlar için hiçbir şey söyleyemeyeceğim. Onların Allah yardımcısı olsun. Zira bir şeyler yapmak hiç de uzaktan görüldüğü gibi kolay değil. Zengin bir ailenin çocuğu değilim, yıllardır tırnaklarımla kazıya kazıya bir noktaya gelmeye çalışıyorum. Değil tırnaklarım ellerim kopana kadar da pes etmek yok.

Yakın zamanda hayata geçirmeyi tasarladığın yeni projelerin var mı?

Tabi ki. Başarılı Underground Mc’lere destek vermek istiyorum. Bir yandan parça yapmaya devam ediyorum. Albümden sonra 12 track bitirdim. Ben rape aşığım ve sürekli raple yaşıyorum.

Eklemek istediğin bir şey var mı?

Bir şeyler yapmak çok zor. Hele bu ülkede çok daha zor. Çünkü herkesin bir fikri var. Biraz yükseldiğinizde pek çok kişi sizi aşağı çekmeye çalışıyor. Ama birilerini aşağı çekmek için çabalayanlar vaktini başkalarıyla uğraşarak geçirdikleri için hiçbir zaman başarılı olamıyorlar. Bu yolun bütün zorluklarını iyi bilen biri olarak bu yolda çaba gösteren bütün Mc’lere yollarında sabır ve başarı diliyorum. Röportajı yapan size ve okuyan herkese saygılarımı sunarım

Kaynak hiphoplife